دنیل کانمن، روانشناس اسرائیلی-آمریکایی و برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال ۲۰۰۲، به دلیل تحقیقات پیشگامانه‌اش در زمینه تصمیم‌گیری و روان‌شناسی شناختی شناخته شده است. او بیشتر به خاطر کارهایش با آموس تورسکی در زمینه قضاوت و تصمیم‌گیری در شرایط عدم قطعیت مشهور است که منجر به توسعه نظریه‌های مهمی مانند نظریه چشم‌انداز شد. این نظریه توضیح می‌دهد که چگونه افراد در مواجهه با عدم قطعیت اقتصادی تصمیم می‌گیرند و چطور ارزیابی‌های آنها از ریسک و سود متفاوت از پیش‌بینی‌های نظریه‌های اقتصادی سنتی است. کانمن همچنین نویسنده کتاب پرفروش "تفکر، سریع و آهسته" است که به توضیح تفاوت‌های بین دو نوع تفکر انسان، یکی سریع و شهودی و دیگری کند و منطقی، می‌پردازد. این تحقیقات تاثیر قابل توجهی بر اقتصاد رفتاری و سیاست‌گذاری‌های عمومی داشته است.